KNX dla profesjonalisty cz. 15 – Warstwa łącza danych – adres indywidualny

WARSTWA ŁĄCZA DANYCH

Adres indywidualny

Każdemu urządzeniu na etapie uruchamiania zostaje nadany unikalny adres indywidualny. Ma to miejsce podczas pracy programu ETS. W trakcie adresowania, urządzenia podłączone do sieci są kolejno nawoływane – informuje o tym dioda umieszczona na każdym z nich, zaś potwierdzenie następuje po wciśnięciu przycisku programującego. Dzięki unikalności adresu indywidualnego każde urządzenie może być bezbłędnie zidentyfikowane. Struktura adresu indywidualnego jest trójwarstwowa. W pierwszej kolejności jest to numer obszaru – A, następnie numer linii – L oraz numer samego urządzenia B.

Struktura adresu:

A – (Area) Wartość czterobitowa. Numery od 1 do 15 odpowiadają za kolejne podłączone linie obszarowe. Numer 0 jest zarezerwowany dla urządzeń bezpośrednio podłączonych do linii obszarowej.

L – (Line) Również jest to wartość czterobitowa. Numery od 1 do 15 odpowiadają za linie wtórne podłączone do linii głównej. Wartość 0 jest zarezerwowana dla urządzeń podłączonych do linii głównej bezpośrednio.

B – (Bus device) Wartość ośmiobitowa. W przypadku braku rozbudowania linii wtórnej o segmenty numery od 1 do 64 odpowiadają za adresowanie urządzeń przyłączonych do linii wtórnej, zaś numer 0 jest zarezerwowany dla sprzęgieł liniowych i obszarowych. W przypadku rozbudowy linii o dodatkowe segmenty adres 64 jest zarezerwowany dla repetytora liniowego pierwszego segmentu a urządzenia w tym segmencie adresowane są od 65 do 128 lub 127 w przypadku istnienia następnych segmentów. Repetytor liniowy drugiego segmentu będzie posiadał adres 128, zaś jego urządzenia adresowane będą od 129 do 192 lub 191(podobnie jak powyżej, w przypadku istnienia trzeciego segmentu). Trzeci – ostatni segment będzie posiadał repetytor liniowy o adresie 192, zaś urządzenia zawarte w tym segmencie będą numerowane od 193 do 255.

Adres indywidualny w systemie KNX jest 16-bitowy. W zapisie bezpośrednim stosuje się oddzielenie kropkami trzech warstw: A.L.B. Zasilacze sieciowe i dławiki nie posiadają adresów. Oczywiste jest również, że elementy nieinteligentne (silniki, konwencjonalne przełączniki itp.) podpięte do systemu (poprzez np. wejścia/wyjścia binarne) również nie posiadają swoich adresów – za ich obsługę odpowiadają inteligentne urządzenia wejść/wyjść binarnych i tylko one posiadają swój adres.

Po zakończeniu etapu uruchamiania instalacji adresu indywidualnego używa się tylko w szczególnych okolicznościach:

• Przy poszukiwaniu kolizji – w wypadku podłączenia co najmniej dwóch urządzeń o identycznym adresie.
• W celach diagnostycznych, poprawie i modyfikacji instalacji.
• W szczególnych przypadkach w celu komunikacji z jednym, wybranym urządzeniem.

W każdym innym przypadku urządzenia w instalacji komunikują się ze sobą przy pomocy adresów grupowych.

Maciej Turski