KNX dla profesjonalisty cz. 8 – Warstwa fizyczna – struktura wewnętrzna urządzeń

WARSTWA FIZYCZNA

Struktura wewnętrzna urządzeń

Każde urządzenie magistralne KNX składa się z trzech części funkcyjnych. Jest to port magistralowy, łącze adaptacyjne oraz element końcowy. Port magistrali i element końcowy mogą być połączone w ramach jednej obudowy lub być umieszczone w oddzielnych obudowach. Łącze adaptacyjne, bez względu na konstrukcję wspomnianych wcześniej elementów odpowiada za wymianę informacji między nimi. Odpowiada również za zasilanie elementu końcowego.

Port magistralny służy do komunikacji z innymi urządzeniami. Odbiera i dekoduje komunikaty przesyłane przez inne urządzenia oraz koduje i wysyła innym urządzeniom informacje z elementu końcowego. Można w nim wyróżnić moduł komunikacyjny, który oddziela sygnał informacyjny od zasilania oraz moduł kontrolny, stanowiący część centralną urządzenia. Zawiera on mikroprocesor zarządzający przesyłaniem informacji i komunikacją między portem magistralnym a elementem końcowym. Mikroprocesor wykorzystuje układy pamięci RAM, ROM i EEPROM.

Element końcowy, zależnie od roli urządzenia w systemie odpowiada za fizyczną realizację określonych działań lub przekazanie informacji o zaistniałych, wykrytych wydarzeniach.

Wydarzeniem takim może być wciśnięcie przycisku, zmiana temperatury lub każda inna mierzalna zmiana cech fizycznych obiektu i otoczenia.

Wraz z uruchamianiem instalacji każdemu urządzeniu za pomocą ETS załadowane zostaje oprogramowanie funkcyjne. Zapamiętane one zostaje w pamięci EEPROM w porcie magistralnym. Każdy element końcowy posiada właściwą dla siebie aplikację.

Maciej Turski