Loxone dla profesjonalisty cz. 7 – Aplikacja Loxone Config
APLIKACJA LOXONE CONFIG
Przeznaczenie aplikacji
Podstawowym zadaniem aplikacji Loxone Config jest wykonanie projektu automatyzacji budynku przy pomocy urządzeń Loxone oraz zaprogramowanie tych urządzeń. Polega to na właściwej obsłudze wejść, wyjść oraz wprowadzeniu odpowiednich funkcji i zależności między nimi. W tym celu powstał system programowania graficznego oparty na blokach funkcyjnych zbliżony ideowo do języka programowania FBD sterowników PLC. W tym celu przygotowano szereg wirtualnych wejść i wyjść niezbędnych do wykonania pewnych funkcji oraz przede wszystkim bloków funkcyjnych umożliwiających sprawne zaprogramowanie struktury.
Z punktu widzenia użytkownika końcowego ważne jest by wizualizacja – obsługa urządzeń przez przeglądarkę internetową, czy urządzenia mobilne – miała logiczny i przejrzysty układ. Wszystkie działania związane z wykonaniem takiej wizualizacji również są wykonywane z poziomu tej aplikacji.
Kolejne funkcje, jakie przewiduje aplikacja są związane z bezpieczeństwem i bezawaryjnością. Z poziomu aplikacji ustawia się parametry sieciowe sieci lokalnej, takie jak adres MAC, adres IP itp. Z tego poziomu również jest wykonywana aktualizacja firmware Miniservera i modułów rozszerzeń. Oddzielną funkcją jest obsługa debuggera. Zaawansowane opcje monitoringu dostępu do plików, do sieci LAN, protokołu i innych pozwalają rozpoznać niewłaściwe działanie systemu automatyki. Kolejną funkcją w ramach tej kategorii jest możliwość symulacji. Program ma wbudowane narzędzie do symulowania pracy wykonanego projektu. Umożliwia to wykonanie projektu i przeprowadzenie testów poprawności działania jeszcze przed wgraniem aplikacji do Miniservera. W trakcie pracy urządzenia można natomiast obserwować wartości i stany logiczne poszczególnych wejść i wyjść bloków funkcyjnych, co również ułatwia rozpoznanie problemu.
Podczas wykonywania projektu i korzystania z modułów rozszerzeń, które są w istocie interfejsami do innych systemów napotyka się problem właściwego zaprogramowania komunikacji między nimi. By ułatwić to zadanie wprowadzono w programie szereg monitorów sieci zewnętrznych w postaci list przeszukiwania.
Monitory sieci zewnętrznych
Obsługę urządzeń z sieci zewnętrznych takich jak KNX, LAN, RS-232, RS-485, EnOcean lub urządzeń na podczerwień można przeprowadzić na dwa sposoby. Znając wszystkie parametry komunikacyjne dla danego urządzenia można jest wprowadzić bezpośrednio do obsługi w programie lub, często szybciej i sprawniej, użyć monitora sieci. Dla każdej z wymienionych powyżej sieci wbudowany jest monitor obserwujący ruch magistralny. Bezpośrednio z listy można wybrać interesujący nas rozkaz i nadając mu nazwę szybko wprowadzić do programu. W takim wypadku nie ma potrzeby podawania szczegółowych informacji o typie komunikacji tego urządzenia, a jedynie określić, czy tego typu rozkaz będzie wejściem – pojawienie się ponownie na magistrali takiego zdarzenia wpłynie na program, czy przeciwnie – wyjściem – w takim wypadku przy odpowiednio zaplanowanym zdarzeniu Miniserver wygeneruje w określonej sieci zewnętrznej taki rozkaz.
Maciej Turski